Het hervatten van sportactiviteiten, bij voorkeur op hetzelfde niveau als voor de operatie, is vaak één van de belangrijkste hulpvragen die patiënten hebben nadat er een voorste- of achterste kruisbandreconstructie heeft plaatsgevonden. Ondanks dat de functie (i.e., spierkracht, stabiliteit, coördinatie) is opgetraind tot het gewenste niveau na de operatie kan het voorkomen dat tijdens het hervatten van sportactiviteiten de herstelde kruisband opnieuw kan rupturen. Waarom dit gebeurt is niet altijd even duidelijk, wel is er uit onderzoek gebleken dat bepaalde factoren (e.g. roken, leeftijd)[1] een verhoogd risico gegeven op een zogeheten re-ruptuur. Indien er wederom (ernstige) instabiliteit van knie optreedt kan er voor gekozen om opnieuw de kruisband te vervangen. We spreken dan ook wel over een revisie. Als we kijken bijvoorbeeld naar het percentage van de gereconstrueerde voorste kruisbanden die gereviseerd worden binnen vijf jaar dan is dat slechts ongeveer 7% [2]. Ondanks dat de knie voor de tweede keer geopereerd wordt kan de functie van de knie nog op een redelijk hoog niveau hersteld worden. Zo kan een groot deel (80%) van de patiënten na een revisie van de voorste kruisband weer sportactiviteiten hervatten en ongeveer de helft (52%) kan dit zelfs weer doen op hetzelfde niveau als voor de operatie [3]. Echter betekent dit dus ook dat de helft van de patiënten niet meer het gewenste sportniveau behaalt! Wanneer dan ook besloten wordt om een revisie operatie uit te voeren is het van belang om van te voren de verwachtingen te bespreken met de patiënt zodat een weloverwogen keuze gemaakt kan worden om de gescheurde kruisband wel of niet te opnieuw operatief te herstellen.
Conservatief
In de meeste gevallen wordt er bij een gereconstrueerde kruisband die opnieuw scheurt een revisie (i.e. operatie) geadviseerd mocht men weer sportactiviteiten wilt hervatten op een bepaald niveau. Vaak is deze ingreep opnieuw nodig om de stabiliteit van de knie te herstellen, anders was immers de eerste keer er niet voor gekozen om de kruisband te vervangen. Soms kan het ook zijn dat de gereconstrueerde kruisband tijdens een nieuw trauma niet afscheurt maar slechts opgerekt wordt. Indien de stabiliteit van de knie dan nog enigszins gewaarborgd wordt kan een conservatief beleid een uitkomst bieden. Door middel van fysiotherapie kan gekeken worden of de functie van de knie nog verder geoptimaliseerd kan worden en wellicht zodoende een revisie operatie te voorkomen.
Operatie
Net als bij een primaire reconstructie (i.e. wanneer de kruisband voor het eerst vervangen word) kan er ook tijdens een revisie operatie gekozen worden voor het gebruik van een enkele- (i.e. single-bundle) of dubbele (i.e. double-bundle) bundel graft. Ondanks dat een enkele bundel methode het meest wordt toegepast blijkt uit onderzoek dat een dubbele bundel graft het meest stabiel is en een kleinere kans geeft op een re-ruptuur.[4] Echter is deze methode, het plaatsen van een dubbele bundel graft, een lastigere ingreep omdat er onder andere meerdere botkanalen geboord moeten worden om de graft in te kunnen bevestigen. Kortom, er zijn dus meerdere handelingen nodig om een een dubbele bundel graft te plaatsen wat naast een verhoogde kans op complicaties ook meer expertise van de chirurg vergt. Afhankelijk van een aantal factoren, zoals onder andere het gewenste sportniveau en de kwaliteit van het weefsel zal per patiënt gekeken moeten worden welke graft de voorkeur heeft.[5] Wat betreft de keuze welke spierpezen, de knie- of hamstringpees (zie “operatie” voorste kruisband) , gebruikt moet worden tijdens een revisie operatie is afhankelijk van wat er de eerste keer is gebruikt voor de reconstructie. Zo kan wanneer er al een deel van de kniepees is gebruikt niet nogmaals hiervan gebruik gemaakt worden om een nieuwe kruisband van te maken en zal overgestapt moeten worden naar het gebruik van een hamstringpees (en vice versa, wanneer de eerste keer een hamstringpees is gebruikt zal voor de revisie hier niet nog een keer gebruik van gemaakt kunnen worden). Al heeft het de voorkeur dat de spierpezen die worden gebruikt voor het maken van een nieuwe graft gehaald worden uit het aangedane been (i.e. zijde waar de kruisband is gescheurd), blijkt uit onderzoek dat wanneer dit niet mogelijk is en men dus genoodzaakt is om de graft uit het “gezonde” been te halen dit geen effect heeft op het uiteindelijke resultaat.[6, 7] Wel zal de patiënt in eerste instantie vlak na de operatie meer hinder ondervinden wanneer de graft uit het gezonde been wordt gehaald aangezien dan aan beide benen een ingreep heeft plaatsgevonden. Vandaar dat dit in eerste instantie niet de voorkeur heeft en zal indien mogelijk altijd het weefsel worden gehaald uit het been waar ook het letsel aanwezig is.
Revalidatie
Afhankelijk van de type operatie die heeft plaatsgevonden wordt de duur van de revalidatie bepaald. Echter bij revisie operatie moet wel rekening worden gehouden met een langere herstelperiode dan wanneer de kruisband voor de eerste is vervangen. Zie revalidatie van de voorste– of achterste kruisband voor meer informatie over algemene richtlijnen wat betreft het opbouwen van de belasting na een operatie.